•Alfa Romeo 33, opnieuw een ster. Het “Concorso d’Eleganza Villa d’Este” is een niet te missen internationaal evenement voor alle petrolheads, en een van de meest prestigieuze in de industrie.
•Om de honderdste verjaardag van de 24 uur van Le Mans te vieren, brengt Alfa Romeo een eerbetoon door in de betoverende Villa Erba twee iconische auto’s te presenteren die herinneren aan onvergetelijke prestaties op het iconische Franse circuit: de 33/2-liter “Daytona” (1968) en de 33 TT 12 (1975).
•De Tipo 33 is een autofamilie die een decennium lang, van 1967 tot 1977, het straatbeeld domineerde, niet alleen op het circuit maar ook op de weg. De 33 Stradale – de typegoedgekeurde versie van de race 33 – blijft een stijlembleem voor het merk, de belichaming van functioneel design en schoonheid gewijd aan prestaties. Het collectieve onbewuste definieert hem als een van de mooiste auto’s ter wereld.
Een iconische locatie, die deel uitmaakt van de geschiedenis van het merk
De band tussen Alfa Romeo en het “Concorso d’Eleganza Villa d’Este” begon met de innige band tussen Milaan – de geboorteplaats van Alfa Romeo – en het Comomeer, lang de bakermat van de aristocratie van diezelfde stad en wereldwijd een uitstalraam voor Italiaanse topkwaliteit. Diezelfde band heeft de tand des tijds doorstaan en is nog steeds sterk. Zelfs toen de focus van de autowereld verschoof naar massaproductie en het Concorso d’Eleganza de stralende herinnering werd aan een tijdperk dat nooit meer zou worden gezien, verleende Villa d’Este zijn allure aan fotoshoots, evenementen, presentaties en bijeenkomsten, waar veel van de oldtimers en conceptcars van het merk prestigieuze prijzen in ontvangst namen.
Het “Concorso d’Eleganza Villa d’Este” is een van de meest prestigieuze evenementen in de sector (het eerste event dateert van 1929). Dit jaar was het evenement, naast het traditionele en aristocratische hoofdkwartier in Cernobbio, ook de betoverende Villa Erba, waar het honderdjarig bestaan van de 24 uur van Le Mans werd gevierd. Vandaar de link met Alfa Romeo, dat besloot twee juweeltjes uit zijn vintage collectie tentoon te stellen, de 33/2-liter “Daytona” (1968) en de 33 TT 12 (1975), die beide op het Franse asfalt te zien waren.
De Alfa Romeo 33/2-liter “Daytona” is het embleem van de nobele sportiviteit van het merk dat, nadat het zich in 1951 had teruggetrokken uit de competitie nadat het met de “Alfetta” 158-159 zijn tweede van twee F1-wereldkampioenschappen had gewonnen, terugkeerde op het internationale toneel met Autodelta (1963), de officiële raceafdeling van het Milanese bedrijf dat dit jaar zijn 60th verjaardag viert.
Na de eerste successen met toerwagens besloot Autodelta een kwaliteitsslag te maken in de categorie “prototypes”, te beginnen met de “Tipo 33”.
De Sport-prototypes waren uitsluitend ontworpen voor de racerij, uitgerust met uiterst geavanceerde motoren en chassis, en werden geproduceerd in de beperkte aantallen die nodig waren voor de typegoedkeuring. Ze waren uitgerust met een verfijnde en krachtige tweeliter V-vormige middenmotor met 8 cilinders, die 270 pk leverde en bijna 300 km/u haalde.
De eerste versie van de 33/2 (waarbij 33 het projectnummer was en 2 de cilinderinhoud uitgedrukt in liters) won zijn debuutrace in maart 1967, bergop in Fléron bij Luik, België. Alfa Romeo lanceerde zich vervolgens in het World Sportscar Championship en behaalde prestigieuze overwinningen in slopende uithoudingsraces, allereerst tijdens de 24 uur van Daytona in 1968, waar het de drie beste plaatsen in zijn klasse veroverde met de bemanningen van Vaccarella-Schütz, Andretti-Bianchi en Casoni-Biscardi-Zeccoli. Deze belangrijke overwinning leidde ertoe dat de naam van het beroemde Amerikaanse circuit deel ging uitmaken van de monografie van de Alfa Romeo 33/2. De 33 behaalde ook uitstekende resultaten tijdens de 24 uur van Le Mans – met opnieuw een hattrick in de klasse. Ook in andere competities liet hij zich gelden in het algemeen klassement, ook vóór veel krachtigere auto’s: dat gebeurde ook in Mugello, waar Vaccarella-Bianchi-Galli bovenaan het podium eindigde.
De ontwikkeling van het Progetto 33 ging onverminderd door en uiteindelijk slaagde Alfa Romeo er in 1975 in zijn droom waar te maken door het wereldkampioenschap voor merken te winnen. De ster van deze overweldigende superioriteit was de Alfa Romeo 33 TT (Tubular Chassis) 12, een auto uitgerust met een drieliter 12-cilinder 180° V-motor die 500 pk leverde en 330 km/u haalde. Met grote coureurs, van wie de meesten ook in de Formule 1 uitkwamen, zoals Arturo Merzario, Vittorio Brambilla, Jochen Mass, Jacques Laffite, Henri Pescarolo, Derek Bell, Jacky Ickx en Nino Vaccarella, behaalde de 33 TT 12 de overwinning in zeven van de acht races die meetelden voor het wereldkampioenschap. De legendarische 12-cilindermotor van de auto legde de basis voor Alfa Romeo’s terugkeer in de F1 in 1976, als motorleverancier voor het Brabham-team.
