The Moosedrivers

We hebben 2 jaar achter elkaar meegedaan met de Budapest Rally. In 2022 zijn we vertrokken aan de Leeuw van Waterloo. Dit jaar zijn we vertrokken vanuit Amsterdam (Noordwijk) omdat vrienden van ons, oa. Iben die vorig jaar ook met ons meereed, zelf ook met groepje van 4 meereed in een Ford Focus. 

Na de start reden we richting Nancy met aankomst te Fort Pélissier, dit echter wel met hoofdzakelijk autosnelweg omdat we zo snel mogelijk uit België en Nederland weg wilden zijn. De route kregen we in de vorm van een roadmap.

Onderweg waren er ook een aantal challenges die we moesten uitvoeren en vastleggen op beeld. Zo was er oa. de plons van de dag, de pitstop van de dag (plaatsje dat de crew opgeeft waar je mee op foto moet en dit is meestal ook wel een mooie plaats) en nog tal van andere opdrachten waar je punten mee kon sprokkelen. Dagelijks kregen we nieuwe opdrachten.

Maar om verder te gaan, vanaf Fort Pélissier vertrokken we richting de Alpen in Zwitserland. Doorheen de vele leuke bergpasjes waar de auto en de remmen het soms wel zwaar te verduren kregen, reden we richting de Dolomieten in Italië.  We beklommen de Stelvio aan de achterkant en reden langs de voorkant terug naar beneden.  Na deze pittige rit waren we blij dat we op de camping aankwamen.

s’ Anderendaags ging het richting Gardameer om daar ook even een plonsje te gaan doen en daarna verder door te rijden richting Venetië met een heel andere eindlocatie deze keer.  Een locatie met een zwembad erbij EN met dus ook een leuke bijhorende poolparty.

Na een verdiende nachtrust, trokken we richting Kroatië naar het plaatsje Plitvice, dicht bij de grens van Bosnië.  Daar was ons kamp gevestigd op een verlaten luchthaven op minder dan 300 m van de grens met Bosnië waar er wachters stonden met geweren.  Dat was wel even spannend.  In de tunnels van de bergen was er s’ avonds een party.  Deze tunnels hebben de vorm van de vliegtuigen die er vroeger binnen stonden waardoor deze dus moeilijk te bombarderen waren in die tijd. Nadeel, het was er erg koud. We waren die dag redelijk moe en besloten niet lang op de party te blijven dus we lagen rond 0h30 in ons tentje. Slechts een uurtje later, rond 1h30 a 2h werden we opgeschrikt door een wolkbreuk met ongelooflijk veel regen en zwaar onweer. Gelukkig waaide ons tentje niet weg maar anderen, die nog op het feestje waren, hadden minder geluk.  Per geluk scheen ‘s morgens het zonnetje weer … Daardoor konden we even onze tent in de zon zetten om te laten drogen.  

Een verlaten luchthaven, … dat zegt dus ook lange startbanen.  En aangezien dat iedereen er wel eens over wou rijden, mochten we een zogenaamde dragrace doen 🙂 Leuk natuurlijk, maar met een zeer zwaarbeladen auto niet echt ideaal :-).

Het volgende op het programma was de rit naar het Balatonmeer, meer bepaald naar het plaatsje Siofok.  Siofok, de grootste badplaats aan het Balatonmeer, is een hele leuke uitgaansbuurt voor de jeugd.  Soms denken we zelf ook nog bij de ‘jeugd’ te horen maar de dag erna is dat gedacht meestal ver weg te zoeken, maar zo weten we weer dat we wat ouder worden.  Jammer genoeg stond het water in het Balatonmeer veel te laag dus van echt zwemmen kwam het niet.
Eens ‘s anderendaags alles weer was ingepakt, reden we richting onze laatste bestemming. Deze keer was het niet zo ver. We kwamen allemaal samen in Budapest op een locatie die ons werd doorgegeven om van daaruit samen in colonne naar de finish te rijden en dus ook naar de laatste georganiseerde camping.  Tijdens de laatste editie waren we met meer dan 300 wagens.

Dit jaar viel de aankomstplaats jammer genoeg een beetje tegen. Er was net dat weekend Formule 1. Gezien onze camping aan het circuit lag, mochten we pas om 19h de camping op omdat dan de formule 1 pas gedaan was. Het grote probleem was dat vele toeschouwers net op het moment wilden vertrekken toen wij op de camping zouden toekomen.  Een gigantische file dus incl. de politie die het verkeer probeerde te regelen en een wolkbreuk er nog bovenop.  Maar na wat geduld en een 2de poging zijn we wel op de camping geraakt. Een beetje jammer van de timing maar goed, dat was een kleine inschattingsfout.

Eens aangekomen hadden we toch wel een dikke pint verdiend, die we hebben leeggedronken terwijl enkele leuke Nederlanders onze BBQ-worstjes aan het bakken waren op hun BBQ omdat wij de onze niet bij hadden. Per geluk was het ondertussen ook gestopt met regenen zodat we onze tent nog droog konden opzetten.

Later op de avond was er dan nog de prijsuitreiking. Wijzelf zijn 31 ste geworden van de 300 teams… niet zo slecht zou ik zeggen :-).

De volgende morgen was het dan nog je tentje en spullen opruimen, iedereen vaarwelzeggen en op eigen houtje terug naar huis rijden…  Als je dat wou natuurlijk. Wij zijn zelf nog verder richting Tsjechië gereden en hebben daar nog een leuke tijd bij een zatte Tsjech beleefd die we niet verstonden maar die wel liet blijken dat hij een grote liefde voor auto’s had.  Het feit dat we hem niet verstonden was achteraf gezien niet zo erg vermits hij onze pintjes van de hele avond betaald bleek te hebben.

De volgende nacht zijn we doorgereden naar Duitsland via leuke wegen over heuvels en bergen, volledig binnendoor.  Misschien niet zo spectaculair als de Alpen maar daarom niet minder leuk.

Na een overnachting en een lekker ontbijt, zijn we dan verder gereden richting huis.  Ook hier kozen we voor het grootste deel binnendoor.  De laatste 300 km hebben we dan wel via de autosnelweg gedaan.

En dan zat ons avontuur er weer op.  We waren toch ook wel blij terug thuis te zijn want het blijft toch wel een pittige ervaring. Vele uren in de auto, late feestjes en vroege wekkers.  Het kruipt wel in de kleren maar het blijft natuurlijk wel leuk!